De geschiedenis van molen de Roos begint met een standerdmolen op een uitbouw van de Delftse stadswal, aan de Bastiaanse Vest (nu de Zuiderstraat). Zo’n uitbouw werd rondeel of bordeel genoemd en zo ging de molen, gebouwd eind 15e eeuw, als Bordeelmolen door het leven. Tot 1675, toen de molen tijdens een decemberstorm omwaaide. Pas vier jaar later werd met de bouw van een nieuwe molen begonnen. In 1679 plaatste Fons van Mierop deze molen over naar een bastion aan de Westvest, waar de Gasthuismolen had gestaan; deze standerdmolen was dat jaar omgevallen en niet meer hersteld.

De Roos werd niet letterlijk verplaatst: met gebruikmaking van enige onderdelen van De Roos bouwde men een wipkorenmolen met stelling op een zeskante onderbouw. Niet bekend is waarom men voor deze constructie koos. Delft kende weliswaar meer wipmolens als industriemolen, maar de ronde stenen bovenkruiers waren toentertijd al in opkomst.